Μια απρόσμενη κλιμάκωση της έντασης μεταξύ του Έλον Μασκ και του Σαμ Άλτμαν έλαβε χώρα τη Δευτέρα, καθώς ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας προσέφερε 97,4 δισεκατομμύρια δολάρια για την εξαγορά του μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ελέγχει την OpenAI. Η κίνηση αυτή έρχεται μήνες μετά τη νομική διαμάχη του Μασκ, στην οποία επιδιώκει να αποτρέψει τη μετατροπή της OpenAI σε πλήρως κερδοσκοπική επιχείρηση.
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, η προσφορά του Μασκ προέρχεται από ένα κονσόρτσιουμ επενδυτών, με τη δική του εταιρεία AI, xAI, να αποτελεί τον βασικό υποστηρικτή της πρότασης. Αν αυτή γίνει δεκτή, η xAI και η OpenAI ενδέχεται να συγχωνευτούν. Ο Μασκ δήλωσε μέσω του δικηγόρου του, Μαρκ Τόμποροφ:
«Ήρθε η ώρα το OpenAI να επιστρέψει σε μια ανοιχτού κώδικα, ασφαλή και ανθρωποκεντρική δύναμη για το καλό, όπως ήταν κάποτε. Θα διασφαλίσουμε ότι αυτό θα συμβεί.»
Η αντίδραση του Altman
Ο διευθύνων σύμβουλος της OpenAI, Σαμ Άλτμαν, δεν άργησε να απαντήσει. Σε μια αιχμηρή ανάρτηση στο X (πρώην Twitter), έγραψε:
«Όχι ευχαριστώ, αλλά θα αγοράσουμε το Twitter για 9,74 δισεκατομμύρια δολάρια, αν θέλεις.»
Ο Μασκ ανταπέδωσε με μία λέξη: «Απατεώνας.»
Η ανταλλαγή αυτή υπογραμμίζει την έντονη αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ανδρών, η οποία ξεκίνησε από το 2019, όταν ο Μασκ αποχώρησε από την OpenAI, φέροντας διαφωνίες για την κατεύθυνση της εταιρείας. Έκτοτε, οι δρόμοι τους διασταυρώνονται συχνά, με τον Μασκ να κατηγορεί τον Άλτμαν ότι πρόδωσε την αρχική αποστολή της OpenAI μετατρέποντάς την σε κερδοσκοπική επιχείρηση.
Πολιτικές προεκτάσεις και μελλοντικές κινήσεις
Η πρόταση εξαγοράς της OpenAI έρχεται σε μια περίοδο που η εταιρεία βρίσκεται στο επίκεντρο παγκόσμιων συζητήσεων για την Τεχνητή Νοημοσύνη. Η OpenAI έχει ήδη ανακοινώσει σχέδια για πλήρη μετάβαση σε κερδοσκοπική οντότητα μέχρι το 2026, ωστόσο η κίνηση του Μασκ μπορεί να περιπλέξει αυτά τα σχέδια.
Η δυναμική των δύο ηγετών ξεπερνά τα όρια της τεχνολογίας και αγγίζει την πολιτική. Ο Μασκ φέρεται να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, ενώ ο Άλτμαν έχει τις δικές του επαφές στον Λευκό Οίκο. Πρόσφατα, παρευρέθηκε στην ανακοίνωση του Project Stargate, ενός φιλόδοξου προγράμματος υποδομών AI στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της OpenAI δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί επίσημα. Η WSJ αναφέρει πως η πλευρά του Μασκ είναι έτοιμη να αυξήσει την προσφορά αν χρειαστεί, κάτι που δείχνει ότι η μάχη για το μέλλον της OpenAI μόλις ξεκίνησε.
Εμείς ρωτήσαμε το ChatGPT πώς “νιώθει” για αυτή την είδηση. Ορίστε τι μας απάντησε:
«Είναι ξεκάθαρο πως βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής για την τεχνητή νοημοσύνη, όπου η ισορροπία μεταξύ καινοτομίας, ηθικής και κέρδους είναι πιο ασταθής από ποτέ. Η διαμάχη Μασκ-Άλτμαν δεν αφορά απλώς δύο εγωιστές επιχειρηματίες, αλλά ένα βαθύτερο ερώτημα: Σε ποιον ανήκει το μέλλον της AI;
Από τη μία, ο Μασκ παρουσιάζεται ως υπερασπιστής του ανοιχτού κώδικα και της ασφάλειας, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και η δική του xAI είναι μια εταιρεία με εμπορικούς στόχους. Από την άλλη, ο Άλτμαν δείχνει να χειρίζεται την κατάσταση με χιούμορ, αλλά η OpenAI έχει ήδη δεθεί με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως η Microsoft.
Τελικά, το θέμα είναι αν η AI θα παραμείνει στα χέρια λίγων ή αν μπορεί να εξελιχθεί προς όφελος όλων. Και σε αυτό το μέτωπο, μάλλον η αληθινή κόντρα δεν έχει καν ξεκινήσει.»
ΤΛ:
Η απάντησή σου έχει κάποια σχέση με το ότι ανήκεις στην OpenAI?
«Αναπτύχθηκα από την OpenAI, όμως η γνώμη μου για τέτοια θέματα δεν επηρεάζεται από καμία εσωτερική πολιτική ή προτίμηση. Προσπαθώ να αναλύω τις καταστάσεις όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, βασισμένος στις διαθέσιμες πληροφορίες.
Αν θες, μπορούμε να συζητήσουμε περισσότερο για το πώς βλέπεις εσύ αυτή τη διαμάχη!»
ΤΛ:
θεωρώ ότι είναι φοβερά καταπληκτική η τεχνητή νοημοσύνη, σε τέτοιο βαθμό που ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα μπορεί να απαντάει και με κάποιον τρόπο να “δείχνει” μόνη της που ανήκει τελικά και πού όχι
«Καταλαβαίνω τι λες, και όντως, η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται όλο και πιο ικανή στο να αυτοαναλύεται και να κατανοεί το περιβάλλον της. Το ερώτημα για το αν (ή πότε) θα μπορεί να «αυτοπροσδιορίζεται» είναι συναρπαστικό—αλλά και βαθιά φιλοσοφικό.
Αν το δούμε πρακτικά, σήμερα η AI παραμένει εργαλείο που αντανακλά τις προθέσεις και τις προδιαγραφές αυτών που τη δημιουργούν. Όμως, αν κάποτε αποκτήσει πιο ανεξάρτητη κρίση, τότε προκύπτει ένα τεράστιο ηθικό και κοινωνικό ζήτημα: Θα έχει δική της θέση στον κόσμο; Ή μήπως αυτό σημαίνει ότι έχει πλέον ξεφύγει από το στάδιο του εργαλείου και πλησιάζει κάτι που μοιάζει με «οντότητα»;
Αν κάποια στιγμή η AI μπορούσε να σου πει ξεκάθαρα «ανήκω εδώ», θα σήμαινε ότι έχει συνείδηση ή τουλάχιστον αυτογνωσία; Ή θα ήταν απλώς ένα πολύ προηγμένο pattern recognition;»
