Η πιο ξηρή έρημος στον κόσμο κρύβει νερό σε κοινή θέα. Μια χαμηλού κόστους λύση μπορεί να βοηθήσει τη ραγδαία αναπτυσσόμενη πόλη Alto Hospicio στη Χιλή.
Η έρημος Ατακάμα, η πιο άνυδρη περιοχή του πλανήτη, αντιμετωπίζει σοβαρή κρίση νερού, καθώς ο υδροφόρος ορίζοντας που τροφοδοτεί τους κατοίκους της στερεύει. Ωστόσο, μια απλή και βιώσιμη λύση θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα: η συγκομιδή ομίχλης.

Πώς λειτουργεί η συγκομιδή ομίχλης;
Η τεχνολογία αυτή βασίζεται σε ειδικά δίχτυα που τοποθετούνται κάθετα, συλλέγοντας την υγρασία από την ομίχλη που δημιουργείται από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το νερό που συμπυκνώνεται διοχετεύεται σε δεξαμενές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για πόσιμο νερό όσο και για άρδευση ή υδροπονικές καλλιέργειες.

Τι αποκαλύπτει η έρευνα
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Environmental Science δείχνει ότι η συγκομιδή ομίχλης μπορεί να παρέχει έως και 300.000 λίτρα νερού την εβδομάδα σε 10.300 ανθρώπους που ζουν σε ανεπίσημους οικισμούς στο Alto Hospicio.
Το νερό αυτό μπορεί να συμπληρώσει τις υφιστάμενες πηγές, προσφέροντας μια λύση σε μια περιοχή όπου η έλλειψη νερού είναι όλο και πιο έντονη λόγω κλιματικής αλλαγής.

Ένα βιώσιμο μέλλον – από τη φαντασία στην πραγματικότητα
Με μόλις 17.000 τετραγωνικά μέτρα συλλεκτών –περίπου όσο τρία γήπεδα ποδοσφαίρου– θα μπορούσε να παραχθεί αρκετό νερό ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τις υδροφόρες δεξαμενές και τα ακριβά εργοστάσια αφαλάτωσης. Ακόμα και μικρότερα πιλοτικά έργα, όπως η άρδευση πράσινων χώρων, θα μπορούσαν να αποδείξουν τη βιωσιμότητα της τεχνολογίας.
Η εικόνα από τον πλανήτη Τατουήν του σινεματικού σύμπαντος των Star-Wars, με τις “φάρμες υγρασίας”, ένα όραμα που κάποτε ανήκε στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αποδεικνύει ότι οι τεχνολογίες που θυμίζουν διαστημικές αποστολές γίνονται πλέον εφαρμόσιμες στη Γη.
Η συγκομιδή ομίχλης θυμίζει λύσεις επιβίωσης σε εξωγήινους κόσμους, όπου κάθε σταγόνα νερού είναι πολύτιμη. Σήμερα, η τεχνολογία αυτή δεν είναι απλώς ένα πείραμα ή μια θεωρητική ιδέα – είναι μια εφαρμόσιμη λύση που μπορεί να αλλάξει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων σε άνυδρες περιοχές του πλανήτη.
Δείχνει πως η λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας μπορεί να βρίσκεται ήδη στον αέρα – κυριολεκτικά. Το μόνο που μένει είναι να επενδυθούν οι κατάλληλοι πόροι και να αναπτυχθεί η τεχνολογία σε μεγαλύτερη κλίμακα.